Üniversite giriş sınavlarında din dersinden de sorurlara yer  verilmesinin gerekçesini elbette en iyi ÖSYM bilir. Amaç, öğrencileri bu  dersi ciddiye almaya zorlamaktı. Hiç kuşkusuz, okulların ardından  dershaneler gibi okul dışındaki hazırlık kurslarını da din eğitimini  dikkate almaya zorlamak da amaçlardan biriydi. Her halde esas amaç,  siyasal İslam’ın egemenlik alanının sınırlarını daha geniş çizerek  laikler üzerinde psikolojik baskı kurmak istenmesiydi. Laikler ÖSYM'nin  bu kararından ne denli rahatsız olmuşlarsa, dindarlar o derece mutlu  oldu.
Oysa mantıklı düşünüldüğünde tam tersi olmalıydı.

Gerçek  bir dindarın dini bilginin test edilmesine itiraz etmesi gerekirdi.  Test, dini, inanmak gibi basit bir itaat olmaktan çıkarıp öğrenilmesi  güç, karmaşık seçenekler arasından seçimlik bilgiye; aynen matematik,  fen, fizik, dil gibi bir derse dönüştürür. Sınav dini sıradanlaştırır.  Bir süre sonra kaderini belirleyen, bir yanlışla sıralamadaki yerini  binlerce geriye atan matematik sorusuna öğrenci ilgisizliği din dersi  için de geçerli olur. Benim açımdan sorun yok; fakat bu derste ısrar  edenler bunu bir kez daha düşünmeli derim. Samimi olmak gerekirse önerim  dinin iyiliği için değil, çocukların iş yükünü hafifletmek içindir.

Yorumlar